Depremzede Nehir Karakuş'un sözleri yürek burktu: Bu dünyada ne kaybedilebilirse hepsini kaybettim
Uzman Klinik Psikolog Gökhan Çınar'ın sunduğu Katarsis X-TRA programında Kahramanmaraş depreminde yakınlarını kaybedenler yaşadıkları acıları anlattı. Gökhan Çınar'ın dinlerken zor anlar yaşadığı programda, Nehir Karakuş'un anlattıkları yürekleri dağladı.
Nehir Karakuş deprem sabahı, annesi ve babasını bulmak için yaptıklarını anlattı.
'BU DÜNYADA NE KAYBEDİLEBİLİRSE HEPSİNİ KAYBETTİM'
"Bir insan bu dünyada ne kaybedilebilirse hepsini kaybettim" diyen Nehir Karakuş,"Sabahı nasıl sabah ettiğimi bilmedim bir sene geçirdim" ifadelerini kullandı. Nehir Karakuş şöyle konuştu:
"Ev arkadaşım bana 5 saattir sizinkilere ulaşmaya çalışıyorum dedi, yola koyuldum 29 saat sürdü. Evimin sınırına girdiğimde koşmaya başladım, kafamı kaldırdığımda doğduğum 23 yılımı yaşadığım apartman yıkılmamıştı tuzla buz olmuştu. Saatlerce bağırdım, günlerce bağırdım... Bana battaniye ile sarılı 6 günlük 3 tane ceset verdiler elime... "
Zor anlar yaşayan Nehir Karakuş anne babasının cenazesine ulaştıktan sonra yaşananları anlatırken tüyleri diken diken etti:
"TAŞ GİBİ DUVARA SARILIYORSUN"
"Benim ailemi Ordu'dan kalkıp gelen insanlar kurtardı, onlar AFAD ekibi değil onlara çok şey borçluyum bana beden verdiler en azından. Ben babamı teşhis etmek zorunda kaldım, yaşadıklarımın yasını tutuyorum ben babamı teşhis etmek zorunda kaldım. Babam annemle ablamı korumak için üstlerine siper olmuş annemle ablamı ameliyat izlerinden tanıdılar çünkü tanınacak hallerde değillerdi ve dediler ki nehir babandan emin değiliz.Birinci derece yakın olduğun için görmemen lazım! Hayır dedim... Kaldırdılar battaniyeyi böyle bakıyorum çabuk diyorlar mezarlıkta yer kalmadı cesetler çok koktu götürmemiz lazım yetişmemiz lazım yollar kapalı, tanıyamıyorum..."
'90 KİLOLUK ADAM 150 KİLO BOYUTUNA GELMİŞ'
"20 yıl koynunda uyuyan babamı ben tanıyamıyorum 90 kiloluk adam 150 kilo boyutuna gelmiş morarma evresini çoktan geçmiş yemyeşil çıldıracak gibi oldum. Dedim ki ki neyi anlaman lazım taş gibi duvara sarılıyorsun duvara dokunuyorsun açtım ağzını dişler çürümez ya öndeki yamuk dişini gördüm. 'Benim Babam' dedim sonrası yok. Şunu hatırlıyorum babama baktıktan sonra kısa bir anda şey dedim sadece ellerine dokunabilir miyim dedim sadece bakmayacağım dedim, çok sinirlendiler, annenin eli el bile değil dediler bakamadım..."
Editör : Ezgi Sezer
